Paarden en de Efteling

Toen ik nog klein was waren mijn eerste woorden: ‘paard’ en ‘kan ik zelf wel’. (In al die jaren ben ik dus nauwelijks veranderd ;))

Paarden vond ik altijd al magische dieren. Zo groot, zo sterk, maar wel heel gevoelig en zacht. Ik was ook dolblij toen ik na jarenlang zeuren eindelijk op paardrijden mocht van mijn ouders. Ik was niet het meest sportieve, competitieve kind. Maar toen ik eenmaal begon met paardrijden was ik super enthousiast, heel gedreven en gemotiveerd. 

Voor mij is het heel erg logisch dat paarden heel bijzonder zijn.

Toch was ik laatst zelf ontzettend verbaasd over de magie van paarden.

We gingen met onze 3 kinderen namelijk iets heel bijzonders doen. 

In maart 2019 zijn wij met ons hele gezin uitgenodigd om vakantie te komen vieren bij Villa Pardoes. Een fantastische plek waar gezinnen met een ernstig ziek kind een week mogen blijven en in de watten worden gelegd. Onze middelste dochter heeft een stofwisselingsziekte, waardoor zij ernstig meervoudig beperkt is. Ze kan bijvoorbeeld niet lopen of praten. Ze is ons zonnetje in huis en een heel lief, vrolijk en speciaal meisje. In mijn ‘over mij’ pagina heb ik al eerder over ons verteld.

In Villa pardoes verblijf je met 12 gezinnen tegelijk, ieder gezin heeft een eigen huisje dat alle aanpassingen heeft die nodig zijn voor het gezin. 

Elke dag mag je naar de Efteling, maar ook in de Villa zelf worden veel dingen georganiseerd. Deze week is echt een onvergetelijke week voor ons geweest. We hebben genoten van de Villa en van de Efteling en we hebben nieuwe vriendschappen gesloten. De vele vrijwilligers die zich inzetten voor Villa Pardoes zijn echt goud waard! We genieten nog steeds na van deze prachtige en bijzondere ervaring.

Iedereen is zoals hij is

Het is fantastisch om alle kinderen daar te zien spelen. Niet alleen de zieke kinderen, maar ook hun broertjes en zusjes. Het maakt helemaal niet uit of je kunt lopen, of in een rolstoel zit. Of je ‘gewoon’ kunt eten, of je voeding via een slangetje krijgt. Of je een bos haar hebt, of kaal bent van de chemo. De kinderen gingen allemaal super goed met elkaar om. 

Tijdens deze week mochten we met onze dochter gaan huifbedrijden. Dit is een huifkar, waarbij er op 2 paarden een soort hangmat gemaakt is. Hier kan iemand op gaan liggen tijdens de rit. In ons geval mocht ik samen met dochterlief op het huifbed. Onze dochter is altijd ontzettend beweeglijk. Maar vanaf de eerste seconde dat de paarden in beweging kwamen, heeft ze muisstil gelegen en genoten van de paarden. De warmte, de beweging en de energie van de paarden is echt heel bijzonder. Ze genoot en ontspande zichtbaar. Deze ontspanning komt echt door de paarden. Wanneer je een soortgelijk bed zou maken met een motortje dat zorgt voor beweging, weet ik zeker dat het effect minder groot is. Het contact dat ze maakt met de paarden is heel mooi om te zien. Ik denk dat het voor haar ook heel logisch is dat paarden zulke bijzondere dieren zijn. 

De paarden reageren ook op de persoon die op het bed ligt. De koetsier vertelde dat ze bij ons heel voorzichtig door de bocht gingen, omdat de paarden aanvoelen dat onze dochter dat fijner vindt. Bijzonder hè? Heb jij ook zo’n moment waarop dieren je zo verbaasd hebben? Deel je verhaal gerust hieronder als reactie, of op mijn Facebook of Instagram