Over mij

Als klein meisje wilde ik al dierenarts worden. Zo lang ik me kan herinneren voel ik al een sterke verbondenheid met alle soorten dieren. Vooral honden en paarden vingen mijn aandacht. Ik merkte dat honden mij ook vaak opzochten. Als we ergens waren en een hond hield absoluut niet van vreemde mensen, dan zat hij/zij binnen de kortste keren naast me om aangehaald te worden. Vaak tot grote verbazing van de baasjes.

Door het dolle heen was ik, toen ik na mijn VWO examen hoorde dat ik ingeloot was voor de studie diergeneeskunde. Ik mocht mijn droom waar gaan maken. Dieren en hun baasjes helpen was wat ik wilde doen. Het ziektebeeld uitpluizen, een diagnose stellen en ze vervolgens met de juiste behandeling weer helemaal beter maken.

Mijn eigen springpaard werd een keer behandeld door een dierenarts/acupuncturist, in die tijd was ik zelf daar nogal sceptisch over, maar ik was nieuwsgierig genoeg om het wel te proberen. De dag na de behandeling ging ik rijden en wat ik toen voelde, geloofde ik bijna niet. Mijn oude vastgeroeste paardje liep ineens de stenen uit de straat. Alsof de motor opgevoerd was. Hoe acupunctuur werkt, daar had ik toen geen idee van, maar dat er iets gebeurd was, dat was me wel duidelijk. Die dag besloot ik dat ik hier meer over wilde leren.

Na mijn afstuderen in 2009 ben ik in verschillende dierenartspraktijken gaan werken. Het werken met de dieren, rondrijden door het praktijkgebied van stal naar stal en spreekuren doen vond ik fantastisch. Maar toch had ik het gevoel dat er iets miste binnen mijn vak. Ik had niet de tijd en de ruimte om verder in te gaan op onderliggende oorzaken van de klachten. Er werd vooral van mij verwacht dat ik met een behandeling zo snel mogelijk de symptomen kon onderdrukken. Voor mij voelde het alsof het verhaal niet af was, ik kon meer betekenen voor deze dieren. Alleen was dat niet mogelijk in de setting van een (reguliere) praktijk. Door tijdgebrek kwam ik in een consult niet toe aan het geven van voldoende adviezen voor de eigenaren. Iets wat ik wel graag wilde doen om eigenaren verder te helpen.

Toen heb ik de keuze gemaakt op te stoppen in de reguliere praktijk en ben me verder te gaan scholen in acupunctuur en osteopathie. Met mijn diergeneeskunde-, osteopathie- en acupunctuurdiploma op zak, besloot ik dat ik het liefste als zelfstandige wilde werken. Door voor mezelf te beginnen, kan ik een consult zodanig ruim plannen, dat er wel tijd is voor de adviezen die nodig zijn om eigenaren vooruit te helpen. In 10 minuten lukt dat gewoonweg niet. Vaak willen eigenaren veel leren rondom de gezondheid van hun dier. Op deze manier heb ik zelf in de hand hoeveel tijd ik kan besteden.

Enkele jaren later is onze 2e dochter geboren. Ze blijkt een ernstige stofwisselingsziekte te hebben. De gevolgen voor haar hele lijf zijn ingrijpend. Ze is ernstig meervoudig beperkt en ze heeft veel zorg en medische begeleiding nodig. Maar tegelijkertijd is ze het mooiste, liefste en meest bijzondere meisje dat ik ooit heb gezien. Op haar eigen manier, haar eigen unieke zelf.

Zij heeft me geleerd dat het leven niet maakbaar is en dat je de dingen moet nemen zoals ze komen. Ook heb ik los moeten laten om in verwachtingen te denken, of naar curves te kijken of gemiddeldes. Door haar te volgen, kom ik er wel achter wat er gebeurt, waar zij zich goed bij voelt en wat voor haar het beste werkt.

Dit probeer ik bij mijn patiënten ook te doen. Wanneer 100% gezond zijn geen optie is, dan ga ik zoeken naar welke mogelijkheden er nog wél zijn. Zo comfortabel en zo happy mogelijk zijn, is een doel op zich. Niet 100% gezond zijn, iets waar we in de westerse wereld vaak naar streven. Een hond, waarvan de gewrichten versleten zijn, kan nog steeds een comfortabel leven leiden, met de juiste hulp.

De reguliere (dier)geneeskunde is ontzettend waardevol en van levensbelang. Zonder onderzoeken en  medicatie ziet onze wereld er heel anders uit. De kunst is in mijn ogen om voor ieder dier in zijn eigen unieke situatie te kijken wat er nodig is. Op zo veel mogelijk gebieden. Voor mij is het geen keuze tussen westerse en aanvullende diergeneeskunde, maar zoeken naar de juiste combinatie. Ik ben er van overtuigd dat dat nodig is om de beste resultaten te krijgen.